بذر درخت شیپور کارائیب

مشخصات کلی درخت شیپور کارائیب

درخت شیپور کارائیب (به انگلیسی:Caribbean trumpet tree) درخت بومی آمریکای جنوبی، سورینام، برزیل، شرق بولیوی، پرو، پاراگوئه و شمال آرژانتین است. اگرچه نام این درخت سبب گمراهی در خاستگاه اصلی آن شده اما باید بدانید به هیچ عنوان بومی کارائیب نیست. این درخت همچنین به نام‌های درخت شیپور نقره‌ای و درخت طلا نیز شناخته می‌شود. درخت شیپور کارائیب مانند بسیاری از درختان استوایی در فصل بی‌باران (فصل خشک) مقداری برگریزی دارد. این درخت ارتفاعی معادل ۸ متر خواهد داشت. گل‌های این درخت زرد روشن با قطر حدود ۶.۶ سانتی‌متر می‌باشد که در نهایت به میوه‌هایی به طول ۱۰ سانتی‌متر به صورت کپسول تبدیل می‌شود. درخت شیپور کارائیب درختی زینتی برای مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری است و بسیار محبوب می‌باشد. زیبایی و محبوبیت این درخت باشکوه زمانی بیشتر به چشم می‌آید که بعد از گذراندن فصل خشک، گل‌های زیادی بر روی شاحه‌های بدون برگ ایجاد می‌کند و درخت طلایی رنگ به نظر می‌رسد. از نظر بوم‌شناسی این درخت، درختی حیاتی برای زیست گونه‌ای از پرندگان است که در منطقه‌ای ساحلی در شمال شرق برزیل امروزه کمتر از ۱۰۰ عدد از آن‌ها در طبیعت باقی مانده است. نام این پرندگان اسپیکس ماکاو است که در این درخت لانه‌سازی و حیات دارند. ساکنان محلی با قطع این درخت در حال نابودی این گونه باارزش و همچنین این پرندگان هستند.

کاشت بذر درخت شیپور کارائیب

درخت شیپور کارائیب در طیف وسیعی از خاک قابل رشد و پرورش است. به خشکسالی بسیار مقاوم است (برگریزی دارد) و آفات و بیماری‌های زیادی را تحمل می‌کند. این درخت بیشتر به جهت سایه‌انداز و درختان حاشیه خیابان به منطور زینتی کاشته می‌شوند. بذرهای درخت شیپور کارائیب را در خاک گلدان (خاک سبک) بکارید. اگر شرایط دمایی محیط بیرون گرم نیست حتما ظرف کاشت را در محیط داخلی پشت پنجره آفتاب‌گیر قرار دهید. دمای کاشت ۲۳ تا ۳۰ درحه مناسب است. توجه کنید در فصول سرد اجسام سردتر از دمای هوا هستند و لذا باید از فاصله هوایی (قرار دادن پایه زیر ظرف کشت) یا از پدهای گرمایی استفاده کنید. تامین رطوبت دایمی برای جوانه‌زنی الزامی است. اگر شرایط نوری مناسب باشد معمولا مشکل خاصی وجود نخواهد داشت و گیاه در مراحل اولیه بیمار نمی‌شود. زمانی که ارتفاع گیاه به ۳۰ تا ۳۵ سانتی‌متر رسید می‌توانید گیاه را به بیرون منتقل کنید. توجه نمایید که در فصل گرم این کار را انجام دهید. اواخر بهار بهترین زمان انتقال در مناطق معتدل و اواخر زمستان بهترین زمان در مناطق گرمسیری است. نهال جوان را در مکانی آفتابی که ساعت‌های زیادی در روز آفتاب بخورد بکارید. برای کاشت نهال شیپور کارائیب حداقل ۱۵ تا ۲۰ سانتی‌متر خاک را با کمپوست سبک و غنی بهبود دهید. این کار رشد اولیه گیاه را بیشتر خواهد کرد و درخت شما مقاومت بیشتری به شرایط نامناسب محیطی پیدا می‌کند. فاصله نهال‌ها ۳ متر در ۶ متر متر مناسب است. پس از کاشت نهال حتما آبیاری بلافاصله انجام شود. زمان کاشت نهال بهتر است در روزهای ابری و در غروب یا صبح باشد. هر هفته دوبار به درخت آب دهید. این کار را تا دو ماه تکرار کنید. سپس به یک بار در هفته آبیاری کاهش یابد. بعد از یک سال، آبیاری هر دو هفته یکبار کافی است. زمانی که گیاه پایدار شد (بستگی به پرورش و شرایط محیطی دارد) آب کمی می‌خواهد و هر زمان که خاک خشک شد آبیاری انجام شود. یک ماه پس از کاشت نهال شروع به کودهی کنید. کود توصیه شده برای درخت شیپور کارائیب NPK 12-6-8 است. هر سال در اوایل سال کودهی را انجام دهید و سپس در تابستان کودهی را تکرار کنید. پس از ۳ سال کودهی باید قطع شود زیرا سبب عدم گلدهی خواهد شد. اگر نیاز به کود در سال سوم به بعد بود از ترکیباتی با پتاسیم و فسفر بالاتر به جای ازت استفاده شود تا از گلدهی جلوگیری نشود. هرس درخت شیپور کارائیب را به طور مستمر انجام دهید تا شکل دلخواهتان را بگیرد. شاخه‌های خشک شده و آسیب دیده را حتما هرس کنید و حذف شوند.