مواد غذایی ارگانیک، محصولات و فراوردههای کشاورزی هستند که با روش‌های مطابق با استاندارهای کشاورزی ارگانیک، تولید می‌شوند. این استانداردها در سراسر جهان متفاوت هستند، اما اساس این نوع کشاورزی شامل موارد زیر می‌شود:
• منابع در فرایند کاشت و برداشت بازتولید شوند.
• تعادل اکولوژیکی با کشاورزی برهم نخورد (اکوسیستم پایدار).
• تنوع زیستی حفظ شود.
سازمان حمایت از تولیدات ارگانیک، استفاده از برخی سموم دفع آفات، کودهای شیمیایی، استفاده از تابش مصنوعی، مواد افزودنی غیرطبیعی و حلال‌های صنعتی را منع کرده است. اتحادیه اروپا، امریکا، کانادا، ژاپن، مکزیک و بسیاری از کشورهای دیگر برای دریافت تأییدیه تولید غذای ارگانیک نیاز به تولیدکنندگانی دارند که بتوانند مجوزهای لازم را اخذ کنند. به عنوان مثال، تولیدات کشاورزان باید دارای تأییدیه برنامه ملی ارگانیک وزارت کشاورزی امریکا (USDA) و یا کمیسیون اروپا (EC) باشند تا بتوانند مهر ارگانیک بودن را بر روی محصولات خود بزنند.
از نظر زیست محیطی، کوددهی، تولید بیش از حد و استفاده از سموم دفع آفات کشاورزی می‌توانند مشکلات زیر را در پی داشته باشد:
• تأثیر منفی بر اکوسیستم‌ها
• به خطر افتادن تنوع زیستی
• تأثیر منفی بر آب‌های زیرزمینی
• ایجاد مشکلات در تأمین آب آشامیدنی
با کشاورزی ارگانیک این موارد به حداقل می‌رسند. تقاضا برای غذای ارگانیک در درجه اول از نگرانی مصرفکنندگان برای سلامتی شخصی و به خطر افتادن محیطزیست ناشی می‌شود. با این حال، از دیدگاه علمی و پزشکی شواهد کافی مبنی بر این وجود ندارد که غذاهای ارگانیک از غذاهایی که با روش‌های معمول تولید می‌شوند، سالم‌تر هستند. البته ممکن است تفاوت‌هایی در میزان مواد مغذی این دو نوع محصول وجود داشته باشد. برخی هم معتقد هستند این باور که غذاهای ارگانیک طعم بهتری از فراوردههای عادی دارند، صحیح نیست.
نکته دیگر این است که کشاورزی ارگانیک یا زیستی نسبت به کشاورزی با روش‌های معمولی هزینه بیشتری برای تولید می‌طلبد و در عین حال، بازده کمتری دارد. این به معنای آن است که دستمزد کارگران هم بیشتر می‌شود و در نتیجه، مصرفکننده باید هزینه بیشتری صرف خرید این محصولات کند.

تولید مواد غذایی ارگانیک یک صنعت خودتنظیم شده است که در برخی از کشورها توسط دولت نظارت می‌شود و با کشاورزی خصوصی تفاوت دارد. در حال حاضر، اتحادیه اروپا، امریکا، کانادا، ژاپن و بسیاری از کشورهای دیگر از تولیدکنندگان می‌خواهند بر اساس استانداردهای تعریف شده توسط دولت، مجوز ویژه دریافت کنند تا بتوانند مواد غذایی را به صورت ارگانیک در مرزهای خود عرضه کنند.
در چارچوب این مقررات، غذاهایی که به صورت ارگانیک در بازار عرضه می‌شوند، به گونه‌ای تولید می‌شوند که مطابق با استانداردهای ارگانیک تعیین شده توسط دولت‌ها و سازمان‌های تجاری بینالمللی ارگانیک باشند.
در آمریکا، تولیدات ارگانیک توسط Organic Foods Production Act of 1990 (OFPA) مدیریت می‌شوند و طبق ماده 7 و تبصره 205 Code of Federal Regulations باید با ادغام شیوه‌های فرهنگی، بیولوژیکی و مکانیکی که موجب تقویت بازتولید منابع می‌شوند، تعادل زیست محیطی و تنوع زیستی را حفظ می‌کنند، تولید شوند. در دامداری ارگانیک، دام‌ها باید به طور مرتب به مراتع برده شوند و به آن‌ها آنتیبیوتیک و هورمون‌های رشد روزانه داده نشود.
غذاهای ارگانیک فرآوری شده معمولاً فقط شامل ترکیبات آلی می‌شوند. اگر قرار باشد در تولید آن‌ها از مواد غیر ارگانیک استفاده شود، باید درصد مشخص تائید شدهای باشد. این میزان در امریکا، کانادا و استرالیا 95 درصد است. غذاهای ارگانیک باید عاری از مواد افزودنی مصنوعی باشند و معمولاً در شرایط غیرطبیعی کشت نمی‌شوند. به عنوان مثال، در تولید آن‌ها از مواد شیمیایی، تابش غیرطبیعی و مواد اصلاح شده ژنتیکی استفاده نمی‌شود. البته می‌توان از سموم دفع آفات طبیعی استفاده کرد.
طبق دستور سازمان استانداردهای غذای ارگانیک امریکا، اگر آفات و علف‌های هرز از طریق استفاده از روش‌های مدیریتی قابل‌کنترل نیستند، می‌توان از سموم و آفت‌کش‌هایی که در «فهرست ملی مواد مصنوعی تائید شده» وجود دارد، استفاده کرد. بسیاری از فعالین محیطزیستی خواستار عدم استفاده از فناوری نانو در تولید غذای ارگانیک هستند؛ زیرا خطرات این فناوری هنوز مشخص نشده است و باید شرط احتیاط را رعایت کرد. در کانادا، انگلیس و استرالیا امکان استفاده از فناوری نانو در کشاورزی ارگانیک وجود ندارد. محصولات باید به گونهای تولید شوند که با استانداردهای تعیین شده توسط کشورهای مختلف مطابقت داشته باشند.

اعتقاد عمومی بر این است که محصولات ارگانیک سالم‌تر هستند، مواد مغذی بیشتر و طعم بهتری دارند. همین دلایل باعث افزایش تقاضای این گونه محصولات شدهاند. مصرفکنندگان مواد غذایی ارگانیک، این محصولات را به علت نگرانی در مورد تأثیر منفی کشاورزی معمولی بر محیط، سلامت انسان و رفاه حیوانات خریداری می‌کنند.
به نظر می‌رسد مهم‌ترین دلیل برای خرید محصولات ارگانیک، اعتقاد به خواص سلامتی و ارزش غذایی بیشتر آن‌ها باشد. این تفکرات توسط صنایع غذایی ارگانیک ترویج داده می‌شوند و با وجود قیمت بالاتر این محصولات، از لحاظ علمی به سختی می‌توان مزایای ذکر شده را تائید کرد. برچسب‌های ارگانیک، مصرفکنندگان را تشویق به خرید این محصولات می‌کند و آن‌ها را متقاعد می‌کند که در حال تهیه محصولی با ارزش غذایی بیشتر هستند. علاوه بر این، مردم فکر می‌کنند غذاهای ارگانیک کالری کمتری دارند.
مردم چین علاقه زیادی به خرید شیر، غذای کودک و شیر خشک ارگانیک دارند. این افزایش تقاضا از سال 2009 شروع شد، زمانی که شش کودک در اثر خوردن شیر خشکی که دارای ملامین بود، کشته شدند. رسوایی دیگر مربوط به سال 2008 می‌شود که شیرهای تولید شده باعث به وجود مشکلاتی شدند. به همین دلیل، از سال 2014 به بعد، چین تبدیل به مرکز تولید شیر ارگانیک شد. نظرسنجی مرکز تحقیقات پیو نشان می‌دهد که در سال 2014 حدود 41% مردم چین ترس از سلامت مواد غذایی خود دارند. این میزان در سال 2008، 12 درصد بوده است.

مطالعاتی در زمینه بررسی ترکیبات شیمیایی مواد غذایی ارگانیک و مواد غذایی معمولی انجام شده است تا مشخص شود این دو گروه چه تفاوت‌هایی با یکدیگر در زمینه مواد مغذی، آنتیبیوتیک‌ها و مواد باقی مانده از سموم دفع آفات دارند. به صورت کلی انجام چنین تحقیقاتی کاری دشوار است زیرا عوامل مختلفی می‌توانند بر طعم غذا و خاصیت‌های آن تأثیر بگذارند و این عوامل در مطالعات مختلف یکسان نیستند و از روش‌های آزمایشی مختلفی برای انجام آن‌ها استفاده شده است. به همین دلیل، هنوز تأثیرگذاری شیوه کشاورزی بر ترکیب شیمیایی مواد غذایی کمی مبهم باقی مانده است. به علت وجود متغیرهای مستقل و وابسته گوناگون، مقایسه نتایج پژوهش‌های مختلف هم دشوار شده است. در ادامه می‌توانید متغیرهای مؤثر را مشاهده کنید:
• تغییرات آب و هوایی
• فصول
• مکان
• مراقبت‌های کشاورزی مانند کود، سموم دفع آفات و...
• ترکیب خاک
• تعداد گیاهان کشت شده در یک مکان
• شیوه نگهداری مواد غذایی پس از برداشت
• مدت زمان بین برداشت و انجام آزمایش‌ها
• شرایط حمل و نقل
• نحوه ذخیرهسازی و نگهداری
مواد مغذی
بسیاری از م-ردم بر این باورند که غذای ارگانیک از مواد مغذی بیشتری برخوردار است و از غذای معمولی سالم‌تر است. نتایج تحقیقات انجام شده این باور را تائید نمی‌کنند. پژوهشی منظم و روتین در سال 2009 انجام شد که این باور را رد می‌کند. نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که مواد غذایی ارگانیک تنها نیتروژن کمتر و فسفر بالاتری دارند. میزان ویتامین C، کلسیم، پتاسیم، مواد جامد محلول، مس، آهن، نیترات، منگنز و سدیم این دو نوع مواد غذایی با هم هیچ فرقی ندارد.
پژوهشی دیگر در سال 2011 انجام شد که نتایج آن نشان می‌دهد مواد غذایی ارگانیک دارای مواد ریزمغذی بیشتری هستند. مطالعات سال 2012 هم عدم تفاوت محسوس این دو گروه غذایی را تائید کرده است. تحقیقات سال 2012 بارها و بارها تکرار شد و نتایج همه آن‌ها تقریباً یکسان بود.
مواد غیرمغذی
نتایج تحقیقات نشان می‌دهند که میزان نیتروژن سبزیجات به ویژه سبزیجات دارای برگ‌های سبز در تولید ارگانیک کمتر از کشاورزی معمولی است. نتایج پژوهشی که در سال 2014 انجام شده است هم مبنی بر آن است که میزان کادمیوم غلات ارگانیک کمتر از نوع معمولی آن‌ها است.
مواد شیمیایی گیاهی
در بخش زیر تفاوت مواد شیمیایی گیاهی این دو گروه را مشاهده خواهید کرد:
• مواد غذایی ارگانیک، کادمیوم و سموم دفع آفات کمتری در خود نگه می‌دارند.
• میزان غلظت اسیدهای فنولیک، استیلبنها، فلاونها، فلاونولها و آنتوسیانین مواد غذایی ارگانیک بیشتر است.
• میزان فلاوانونها در غذایی ارگانیک 69 درصد بیشتر است.
مطالعات انجام شده دارای نقایص زیادی بودند و نمیتوان به نتایج این تحقیقات استناد کرد. از جمله مشکلات این تحقیقات عبارت اند از:
• عدم وجود اندازهگیری استاندارد
• گزارشدهی ضعیف در مورد تغییر دادن متغیرهای مختلف در پژوهش‌های متفاوت
• تعصب بر انتشار برخی نتایج
• عدم دقت کافی
• عدم مقایسه سطح باقیمانده سموم دفع آفات در دو گروه
• عدم مقایسه منشأ جغرافیایی نمونهها
• عدم تناسب کشاورزی و روش‌های برداشت محصولات
باقی مانده سموم دفع آفات در گیاهان
نتایج تحقیقات سال 2012:
• میزان بقایای سموم دفع آفات در گیاهان ارگانیک: 7 درصد
• همین میزان در گیاهان معمولی: 38 درصد
نتایج پژوهش‌های سال 2014:
• احتمال باقی ماندن سموم دفع آفات در گیاهانی که با کشاورزی معمولی پرورش مییابند، 4 برابر بیشتر از مواد غذایی ارگانیک است.
تحقیقات انجمن سرطان امریکا:
• هیچ نشانه‌ای مبنی بر افزایش ابتلا به سرطان با خوردن غذای معمولی وجود ندارد. با این حال، تنها توصیه انجمن این است که قبل از مصرف، گیاهان باید به خوبی شسته شوند.
آلودگی‌های باکتریایی و میکروبی
نتایج تحقیقات سال 2012:
• عدم وجود تفاوت معنادار در شیوع آلودگی اشریشیا کلی در بین دو گروه:
7 درصد در محصولات ارگانیک
6 درصد در محصولات معمولی

تاثیر مواد غذایی ارگانیک بر سلامت انسان
برخی از تحقیقات نشان دادهاند رژیم غذایی تماماً ارگانیک گاها می‌تواند برای سلامت انسان مضر باشد. البته این تحقیقات به صورت کاملاً دقیق انجام نشده‌اند و مانند سایر مطالعات انجام شده در این زمینه، دارای کمبودهایی هستند. انجام این گونه تحقیقات بسیار هزینهبر هستند و کنترل تمامی متغیرهای آن‌ها تقریباً غیرممکن است. اغلب این پژوهش‌ها از روش تحقیق درستی استفاده نکردهاند.
بخش وسیعی از مواد شیمیایی که انسان در معرض آن‌ها قرار می‌گیرد، به صورت طبیعی رخ می‌دهند. هر ماده شیمیایی طبیعی هم به گونهای سمی تلقی می‌شود و این مواد تنها از طریق مصنوعی وارد بدن انسان نمی‌شوند. حدود 99/99 درصد سمومی که وارد بدن انسان می‌شوند، طبیعی هستند. در تحقیقاتی نشان داده شده است که به طور روزانه 1500 میلیگرم سموم دفع آفات طبیعی (آن سمی که گیاه برای حفاظت از خود تولید می‌کند) وارد بدن یک آمریکایی می‌شود.
برخی بر این باورند که بدن انسان در برابر دفع سموم آفات طبیعی مقاوم است اما این باور هم مانند سایر تفکرات رایج، غلط است و بدن انسان در برابر مواد شیمیایی مصنوعی و طبیعی به یک صورت عمل می‌کند. باورهایی مبنی بر افزایش ناباروری در مردان به علت قرار گرفتن در معرض سموم دفع آفات مصنوعی وجود دارد که از لحاظ علمی تائید نشده است.

اگر همچنان باور دارید که میزان سموم شیمیایی و دفع آفات مواد غذایی ارگانیک به طور چشمگیری کمتر از محصولات معمولی است، می‌توانید میوهها و سبزیجات زیر را تهیه کنید زیرا میزان این سموم در مواد غذایی ارگانیک زیر کمتر است:

• 
   سیب
   فلفل دلمه
   خیار
   سیب‌زمینی
   انگور
   گوجه گیلاسی
   توت‌فرنگی
   فلفل تند
   اسفناج
   هلو
   زردآلو
   کدو حلوایی
   کولارد سبز (نوعی کلم)
   کرفس

در ادامه مواد غذایی را معرفی خواهیم کرد که نیازی نیست حتماً نوع ارگانیک آن‌ها را تهیه کنید و به صورت کلی سموم بسیار کمی دارند:

• 
  o پیاز
  o انبه
  o کیوی
  o آووکادو
  o قارچ
  o کاهو
  o بادمجان
  o ذرت شیرین
  o مارچوبه
  o پاپایا
  o آناناس
  o نخودفرنگی
  o گریپ‌فروت
  o سیب‌زمینی شیرین
  o طالبی

درست است که بارها به این مسئله اشاره کردهایم که تفاوتی بین مواد غذایی ارگانیک و معمولی وجود ندارد. اما در ادامه به اندک تفاوتی که وجود دارد میپردازیم:
• مواد غذایی ارگانیک دارای سموم دفع آفات کمتری هستند.
• محصولات ارگانیک تازهتر از محصولات معمولی هستند.
• کشاورزی ارگانیک به طبیعت و محیط‌زیست آسیب نمیرساند.
• مواد غذایی ارگانیک به لحظا ژنتیکی دستکاری نمیشوند.