دلیل کاهش مواد مغذی در محصولات کشاورزی چیست؟

ما در حال از دست دادن مواد مغذی در غذاهایمان هستیم به ویژه در محصولات غذایی خام.  محصولاتی که امروزه تولید می شوند به اندازه محصولات چند دهه پیش سالم نیستند. کاهش در کیفیت میوه ها و سبزیجات برای اولین بار پیش از 15 سال پیش توسط محقق انگلیسی ماری مایر گزارش داده شد، او گفت که غلظت مواد معدنی در 20 محصول کشاورزی از سال 1930 تا سال 1980 رفته رفته کم شده است. کشورهای دیگر از جمله ایالات متحده روند بسیار مایوس کننده ای مانند این گزارش داشتند. 

طرفداران محصولات ارگانیک و ضد GMO ادعا می کنند که دلیل این ضرر و زیان، غذاهایی است که با مهندسی ژنتیک تولید شده اند. با این حال، علم به ما می گوید که این روند قدیمی تر از معرفی اصلاحات ژنتیکی و حتی قبل از درست شدن کود، آفت کش ها و روش های دیگر که در انقلاب سبز معرفی شدند، می باشد. 

داده های زیادی در رابطه با کاهش ویتامین ها و مواد معدنی در محصولات ارائه شده است و همچنین مواردی را ذکر کرده اند که می توانند عامل این اتفاق باشند. به عنوان مثال:

- یک پست در Mercola.com اعلام کرد که محصولات زراعی GE ممکن است یکی از عوامل اصلی باشند که باعث تغییر تعادل و باروی خاک زیست محیطی می شوند و این آسیب در خاک احتمالا برگشت ناپذیر هم می باشد. DNA موجودات GE به آسانی توسط میکروب های خاک شکسته نمی شوند و این DNA خارجی می تواند با DNA میکروب های خاک ترکیب شود و باعث ایجاد گونه های عجیب و غریب، سموم و تداخل در حاصلخیزی خاک شود.

- بسیاری از طرفداران محصولات ارگانیک و ضد GMO مانند کلینیک لوتوس، GMO و علف کش هایی که مواد مفید خاک را از بین می برند مقصر می دانند که در نتیجه باعث کاهش مواد مغذی در محصولات کشاورزی می شود. دیگر سایت های ضد GMO با یک سری مطالعات نشان داده اند که محصولات ارگانیک محتوی تغذیه ای بالاتری از محصولات اصلاح شده ژنتیکی دارند.

- انجمن مصرف کنندگان مواد ارگانیک، وزارت کشاورزی ایالات متحده را مقصر دانست، به دلیل این که در سال 1970 زمانی که متوجه شدند مواد مغذی در محصولات کشاورزی کاهش یافته است هیچ کاری انجام ندادند. از مثال های این کاهش مواد مغذی می توان کاهش 50 درصدی کلسیم در کلم بروکلی را نام برد. از دیگر مثال ها می توان به کاهش 88 درصدی آهن در شاهی آبی، کاهش 40 درصدی ویتامین C در گل کلم اشاره کرد که همگی به سال 1970 مربوط می شوند. وزارت کشاورزی این کاهش در محتوی تغذیه ای را نادیده گرفت.

- یک مطالعه در سال 2004 در دانشگاه تگزاس انجام شد. شواهد نشان داده که مواد مغذی محصولات بین سال 1950 تا 1990 کاهش پیدا کرده که دلیل آن تهی سازی خاک بوده است. مقصر اصلی در این روند فرسایش زمین است. روش های مدرن کشاورزی میزان زیادی از مواد مغذی را از خاک می گیرند که البته ما آن ها را در غذاهایمان مصرف کرده ایم. با فرسایش خاک، میزان مواد مغذی خاک هم کاهش پیدا می کند و در نتیجه مواد مغذی موجود در محصولات نیز کم می شود.

نه خاک و نه محصولات GM هیچ کدام مقصر این کاهش در مواد مغذی نیستند!

در مقاله های تگزاس دلیل این واقعه گفته شد. بر اساس مطالعات واقعی و تجزیه و تحلیل داده های آماری مختلف که توسط دونالد دیویس دانشمند UT انجام شد، نشان داد که محققان به نتیجه های مختلفی رسیده اند. این دانشمند نشان داد همان طور که مواد مغذی در بعضی از محصولات کشاورزی بین سال های 1950 تا 1970 کاهش پیدا کرد، در چندین محصول دیگر مواد مغذی افزایش پیدا کرده بود. علاوه بر این، زمانی که دیویس و گروه او این فرضیه را مطرح کردند که تهی شدن خاک از مواد مغذی می تواند عامل کاهش مواد مغذی در محصولات باشد، آن ها همچنین بر تغییرات ژنتیکی در گیاهان و در تعادل ناسازگار بین گونه های هیبرید نیز تمرکز کردند. 

چند گیاه برای عملکرد، سرعت رشد، مقاومت به آفات و ویژگی های دیگر انتخاب شدند، اما به ندرت برای محتوی مواد مغذی انتخاب شده بودند. این کار به خوبی در تحقیقات کشاورزی پذیرفته شد. 

دلیل کاهش مواد مغذی در محصولات کشاورزی

کاهش مواد مغذی در محصولات کشاورزی، قبل از ظهور محصولات اصلاح شده ژنتیکی وجود داشته است. اما این مشکل ممکن است از زمانی که کشاورزی مدرن آغاز شد، باعث ایجاد مشکل شده باشد. 

افزایش گاز کربن دی اکسید می تواند یک عامل در کاهش مواد مغذی محصولات باشد. در یک مطالعه که در سال 2014 منتشر شد، یک تیم تحقیقاتی به سرپرستی دانشکده بهداشت عمومی در دانشگاه هاروارد به این نتیجه رسیدند که غلات و سبزیجات زمانی که در معرض سطح بالایی از گاز دی اکسید کربن هستند آهن و زینک کمتری دارند. سطح دی اکسید کربن آزمایش شده است و پیش بینی می شود روند فعلی در گرم شدن کره زمین و تغییرات آب و هوا همچنان ادامه خواهد داشت. این پژوهشگران همچنین دریافتند تنوع قابل توجهی در سطح مواد مغذی در میان گیاهانی که در معرض گازهای گلخانه ای هستند، وجود دارد و نتیجه گرفتند که پرورش گیاهان مقاوم به دی اکسید کربن می تواند باعث جلوگیری از کاهش سطوح زینک و آهن شود.

کاهش مواد مغذی ممکن است در آغاز انقلاب صنعتی شروع شده باشد ، یعنی در اواسط قرن نوزدهم. یک آزمایش در برتانیا به نام آزمایش Broadbalk Wheat انجام شد که مواد مغذی (نیتروژن، پتاسیم، فسفر و کلسیم) را در گندم و کاه را از سال 1845 بررسی کردند. با استفاده از داده ها مشخص شد سطح این مواد مغذی از سال 1845 تا 1960 ثابت بوده است، و از سال 1960 به بعد میزان مواد مغذی در گیاهان شروع به کاهش کرد. در مقابل، محتوی خاک از این مواد مغذی از 160 سال گذشته تا کنون ثابت مانده است. علاوه بر این، محتوی خاک و مواد مغذی گیاهی صرف نظر از این که گیاهان با استفاده از کودهای ارگانیک، بدون کود و یا تحت قوانین تولیدات ارگانیک تولید شدند، همان بود.

دلایل زیادی در تغییرات محتوی مواد مغذی محصولات وجود دارد. فعالیت های کشاورزی مانند فاصله ردیف ها، کاشت بذرها، نوع و مقدار کود، آبیاری و عوامل دیگر مثل موقعیت جغرافیایی و آب و هوا در میزان یک ماده خاص در گیاهان نقش دارند. بسیاری از تغییرات به گونه گیاه کشت شده بستگی دارد. در مطالعه دیویس در سال 2004، در واقع، 4 تغییر در بتا کاروتن، 9 تغییر در یک نوع از ویتامین E، 10 تغییر در Y-توکوفرول (یکی از ارقام زیر گروه ویتامین E) و 2/8 تغییر در آسکوربات داشتند. همه نتایج در بررسی 50 بروکلی که باهم رشد کرده بودند به دست آمد.

در این مطالعه دیویس یک هشدار مهم تر به ما داد. او اشاره کرد قندهای تصفیه شده، چربی ها و روغن ها، آرد سفید و برنج که نیمی از کالری مصرفی مردم را تشکیل می دهند، کاهش قابل توجهی از مواد مغذی در آن ها دیده شده است. حرکت از این مواد غذایی به سمت هر گونه از محصولات تازه، می تواند در تغذیه بهبود ببخشد، زیرا دیگر مشکل کاهش مواد مغذی و معدنی در آن ها کمتر دیده می شود.