میوه تاماریلو یا گوجه‌فرنگی درختی (به انگلیسی Tamarillo)

اگر شما مایل به کاشت یک میوه جذاب و عجیب و غریب هستید، تاماریلو یا گوجه‌فرنگی درختی یک انتخاب مناسب است. تاماریلو در بسیاری از مناطق کمتر شناخته شده است اما چشم انداز بسیار زیبایی دارد. تاماریلو بومی آمریکای جنوبی است و یک درخت نیمه چوبی می‌باشد که ارتفاع آن به 3 تا 5 متر می‌رسد. تاماریلو در اوایل بهار شکوفه می‌دهد و گل های صورتی معطری تولید می‌کند. این شکوفه ها در نهایت به میوه های کوچک بیضی شکل یا تخم مرغی شکل تبدیل می‌شوند که تقریبا شبیه گوجه‌فرنگی هستند، به همین دلیل به آن ها گوجه‌فرنگی درختی می‌گویند. البته پوست میوه تاماریلو ضخیم تر از گوجه‌فرنگی است. میوه تاماریلو در رنگ ها قرمز، زرد و بنفش وجود دارد. میوه ها زمانی که نرسیده اند کمی سمی هستند بنابراین باید وقتی که کاملا رسیده می‌شوند آن ها را مصرف کرد. درخت تاماریلو بعد از بلوغ، محصول زیادی تولید می‌کند.

کاشت تاماریلو یا گوجه‌فرنگی درختی

درخت تاماریلو در شرایط مناسب به آسانی رشد می‌کند. گوجه‌فرنگی درختی بهترین رشد را در مناطقی با دمای بالاتر از 10 درجه سانتی گراد دارد، البته در دمای 2- درجه سانتی گراد هم زنده می‌ماند. طول عمر درخت تاماریلو 4 سال است. گوجه‌فرنگی درختی نمی‌تواند خاک های سنگین و فشرده که اکسیژن کمی دارند را تحمل کند. این درخت به پوسیدگی ریشه حساس است و در خاک های سنگین که آب را در خود نگه می‌دارند از بین می‌رود. خاک های سبک و حاصلخیز برای کاشت تاماریلو مناسب هستند. 

برای کاشت تاماریلو می‌توان از بذر و قلمه استفاده کرد. در برزیل بذرها را قبل از کاشت می‌شویند سپس آن ها را در سایه خشک می‌کند و بعد به مدت 24 ساعت در فریزر قرار می‌دهند تا جوانه زنی سریع تر انجام شود. سپس بذرها را در جعبه های حاوی خاک های غنی می‌کارند. فاصله بین بذرها را 30 سانتی متر و فاصله بین ردیف ها را 60 سانتی متر در نظر می‌گیرند. بذرها را در عمق 5 میلی متری می‌کارند. با این روش بذرها 100 درصد به مدت 4 تا 6 روز جوانه می‌زنند. دمای مناسب برای جوانه زنی 24 تا 29 درجه سانتی گراد است. بذرها را در اوایل بهار در خانه می‌کارند و بعد از این که سرما کاملا رفع شد آن ها را به خارج از خانه منتقل می‌کنند. PH مناسب برای رشد توماتیلو 5/8 تا 6/5 می‌باشد. 

زمانی که اندازه نهال ها به 5 تا 7 سانتی متر رسید می‌توان آن ها را به زمین منتقل کرد. نهال ها را باید در یک مکان با آفتاب کامل کاشت، در مناطق خیلی گرم باید نهال ها را در سایه جزیی کاشت. نهال ها باید در مکانی کاشته شوند که از باد در امان باشند، مثلا در نزدیکی یک دیوار. 

فاصله بین نهال ها را 80 سانتی متر و فاصله بین ردیف ها را 2 متر در نظر می‌گیرند. اگر خاک خیلی غنی باشد فاصله بین ردیف ها را باید 2/5 متر و فاصله بین نهال ها را 5 متر در نظر می‌گیرند. در مکان هایی که باد زیاد می‌وزد فاصله بین نهال ها را 1/5 تا 1/8 متر و فاصله بین ردیف ها را 2/5 تا 3 متر در نظر می‌گیرند. کود دهی به میزان 0/25 تا 1 کیلوگرم برای هر درخت در اوایل بهار و اواسط تابستان انجام می‌شود. معمولا از کودهای NPK (نیتروژن، فسفات، پتاسیم) به نسبت 5:6:6  استفاده می‌کنند. دمای مناسب برای رشد تاماریلو 25 تا 29 درجه سانتی گراد می‌باشد.

قبل از کاشت نهال ها، علف های هرز را حذف کنید. کنترل علف های هرز بسیار مهم است زیرا علف های هرز در به دست آوردن مواد مغذی خاک با گیاهان اصلی رقابت می‌کنند. همچنین می‌توانند یک میزبان برای حشرات، بیماری های قارچی و ویروسی باشند که تاماریلو به آن ها حساس است. علف های هرز باید ریشه کن شوند. در طول فصل رشد مواظب علف های هرز باشید و از رشد آن ها جلوگیری کنید.

آبیاری

اگر گیاه تاماریلو در شرایط مرطوب کاشته شود آبیاری ممکن است ضروری نباشد. اما در شرایط خشک باید خاک را مرطوب نگه داشت. گوجه‌فرنگی درختی مستعد پوسیدگی ریشه است و اگر آبیاری بیش از حد انجام شود گیاه از بین می‌رود. بنابراین باید از خیس کردن خاک اجتناب کرد.حفظ سطح مناسب رطوبت خاک در طول فصل رشد استرس گیاه را به حداقل می‌رساند و بازده آن را به حداکثر می‌رساند. 

کنترل بیماری ها و آفات

تعداد انگشت شماری از آفات می‌توانند به درخت تاماریلو آسیب برسانند. مگس سفید در صورتی که زیاد باشند به طور قابل توجهی می‌تواند بازده درخت تاماریلو را کاهش دهد. کرم لوپر می‌تواند برگ گیاهان جوان را بخورد اما به طور کلی آسیب کمی به درختان بالغ می‌رساند. شته سبز و مگس سفید می‌توانند شیره درخت را بمکند ولی آسیب جدی به درخت وارد نمی‌کنند، ولی می‌توانند چندین ویروس که تاماریلو به آن ها حساس است را حمل کنند.

چند بیماری قارچی نیز به گیاه تاماریلو آسیب می‌رسانند. مانند قارچ Phytophthora یا دیگر قارچ هایی که باعث پوسیدگی ریشه می‌شوند. زمانی که زهکشی خاک مناسب نباشد و یا در باران های سنگین و رطوبت بالا، پوسیدگی ریشه اتفاق می‌افتد. کپک پودری می‌تواند بازده میوه و رشد شاخ و برگ ها را به طور چشمگیری کاهش دهد. مشاهده دقیق بیماری و درمان زود هنگام در کنترل قارچ موثر است.

مدیریت مناسب و رعایت بهداشت در باغ، خطرات و بیماری ها را به حداقل می‌رساند. عرضه میوه تمیز و بدون لک به بازار بسیار مهم است. بسیاری از پرورش دهندگان در یک برنامه جامع از آفت کش های شیمیایی جهت کنترل استفاده می‌کنند. نظارت منظم بر محصولات و حفظ استانداردها در باغ ها و زمین های کشاورزی، استفاده از حشره کش های شیمیایی را به حداقل می‌رساند.

برداشت میوه

برداشت میوه تاماریلو به دلیل گل دهی پی در پی، ممکن است چندین ماه طول بکشد. میوه حتما باید رسیده برداشت شود، میوه رسیده از طریق رنگ آن مشخص می‌شود، همچنین میوه رسیده یک اتصال سست با درخت دارد.

نکات

مواظب باشید ریشه های درخت تاماریلو از خورشید محافظت شوند و اجازه ندهید خاک خشک شود و آن را مرطوب نگه دارید. در زمان کاشت باید ریشه ها را به آرامی با خاک پوشاند و از کاشت عمیق آن ها باید خودداری کرد. 

مصرف میوه تاماریلو

میوه های تاماریلو را می‌توان به صورت تازه مصرف کرد، همچنین در سالاد سبزیجات ، سالادهای میوه، درست کردن مربا، ژله و... از این میوه استفاده می‌کنند. میوه تاماریلو یک منبع غنی از ویتامین ها می‌باشد. میزان زیادی ویتامین A، B6، C، E و آهن و مقدار کمی کربوهیدرات در تاماریلو وجود دارد.