پشن فروت با گل های بسیار زیبایی که در تابستان و پاییز تولید می‌کند و برگ های لوب دار و زیبایی که دارد، یک گیاه بسیار مناسب برای محوطه سازی است. پشن فروت از بین 400 گونه ای که دارد فقط 60 گونه آن دارای غلاف خوراکی هستند. غلاف ها میوه های گردی می‌باشند که درون آن ها پر از دانه است و در نتیجه گرده افشانی گل ها به دست می‌آیند. دو نوع اصلی میوه پشن فروت به رنگ بنفش و زرد موجود می‌باشد.
پشن فروت بنفش
بومی جنوب آمریکا است و به سرعت رشد می‌کند، گل های سفید و بنفش و به دنبال آن میوه های بنفش تولید می‌کند که دارای پوشش سختی هستند. گرده افشانی توسط زنبور عسل انجام می‌شود اما برخی از تولید کنندگان گرده افشانی را با دست انجام می‌دهند. درون میوه یک خمیر نارنجی رنگ آبدار و معطر دارای دانه های سیاه رنگ موجود می‌باشد. طعم این پشن فروت ترش و شیرین است و تا حدودی شبیه طعم گواوا می‌باشد. میوه ها 2.5 تا 8 سانتی متر قطر دارند و 70 تا 80 روز بعد از گرده افشانی می‌رسند. پشن فروت بنفش در مناطقی که دمای هوا در زمستان 3- تا 10 درجه سانتی گراد است رشد می‌کند.
پشن فروت زرد
بوته پشن فروت زرد نیز شبیه پشن فروت بنفش است ولی میوه های آن زرد رنگ هستند، طعم میوه ها شیرین تر است، آبدارتر هستند و عطر و بوی آن ها از پشن فروت بنفش بهتر می‌باشد. گیاه پشن فروت زرد نسبت به پشن فروت بنفش قوی تر است و دانه های آن قهوه ای رنگ هستند. این گیاه نسبت به سرما حساس تر است و در مناطقی که دمای هوا در زمستان 1- تا 12 درجه سانتی گراد است رشد می‌کند. رنگ بنفش در گل های پشن فروت زرد شدیدتر است و گل ها نمی‌توانند خود گرده افشانی کنند بنابراین برای تولید میوه باید دو نهال پشن فروت در کنار هم کاشته شوند تا بتوانند با یکدیگر گرده افشانی انجام دهند و میوه تولید کنند.
پشن فروت می پاپ
این پشن فروت تحمل بیشتری نسبت به سرما دارد و در مناطقی که دمای هوا در زمستان 20- تا 1- درجه سانتی گراد است رشد می‌کند. پشن فروت می پاپ رشد سریعی دارد و شکوفه دهی آن از اواسط بهار تا اواسط تابستان می‌باشد. گل ها بسیار معطر هستند و به قطر 7 سانتی متر می‌باشد. رنگ گل ها بنفش و سفید است و میوه هایی که تولید می‌کند زرد رنگ هستند. این پشن فروت در زمستان می‌میرد ولی دوباره در بهار شروع به رشد جدید می‌کند. پشن فروت می پاپ نیز مانند سایر پشن فروت ها میزبان لارو پروانه Gulf fritillary می‌باشد.
استفاده از میوه ها
بسیاری از کسانی که پشن فروت پرورش می‌دهند صبر می‌کنند تا میوه ها روی زمین بیافتند و سپس آن ها را جمع آوری می‌کنند. برای جلوگیری از ایجاد کبودی و عفونت های قارچی در میوه ها در اثر تماس با خاک، میوه ها قبل از این که کاملا برسند باید چیده شوند. میوه های برداشت شده باید در مکانی قرار داشته باشند که هوا در آنجا گردش کند. برای خوردن میوه ، باید آن را از وسط نصف کرد و با استفاده از یک قاشق خمیر درون میوه را بیرون آورد. آب میوه را می‌توان با فشار دادن خمیر از یک صافی توری به دست آورد. تولید تجاری پشن فروت بیشتر برای تولید آب میوه می‌باشد. خمیر پشن فروت در سالاد میوه و نوشیدنی های مختلف استفاده می‌شود و برای درست کردن مربا، ژله و شربت نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد.