اصولا هویح برای رشد به شرایط ثابتی نیاز دارد، هویج بدون نوسانات گسترده مثل نوسانات درجه حرارت و رطوبت بهتر رشد می کند. در خاک های حاصلخیز لومی شنی با زهکشی خوب و رطوبت کافی هویج به خوبی رشد می کند. شرایط محیط در رشد هویج موثر است. این شرایط مناسب از طریق آماده سازی زمین کشت، فاصله بذرها، وجین کردن علف های هرز و آبیاری به موقع فراهم می شود. 

 

 

کاشت هویج را با تهیه یک زمین خوب شروع کنید. هویج خاک با زهکشی خوب را ترجیح می دهد. خاک عمیق بهتر است، عمق خاک به میزان 45 سانتی متر برای انواع بلندتر و عمق کمتر برای انواع کوتاه تر کفایت می کند. خاک سنگین برای انواع متوسط و یا گرد مناسب می باشد. 

خاک عمیق مقاومت را همزمان با رشد ریشه هویج به حداقل می رساند . مقاومت می تواند منجر به غیر طبیعی شدن شکل ریشه شود و همچنین در زمان برداشت ممکن است ریشه ها آسیب ببینند. مقاومت باعث

می شود که سطح هویج صاف نشود و اندازه هویج ها با هم یکسان نباشند. 

در اینجا دستورالعمل های ردیف های هویج گفته شده است:

فاصله بین ردیف ها باید حداقل 30 سانتی باشد و فاصله 45 سانتی متر ایده آل است. 

فاصله بین ردیف ها همچنین به نوع هویج و اندازه آن هم بستگی دارد. عمق کاشت بذر را  0/5 تا 1 سانتی متر در نظر می گیرند. کاشت بذر هویج با بذرکار بهتر است. 

با روش های زیادی می توان وجین کردن را انجام داد. هویج باید در زمینی عاری از علف های هرز کاشته شود. برای به حداقل رساندن کار و حداکثر رساندن نتایج، وجین باید 3 یا 4 بار در طول فصل رشد به شرح زیر انجام شود:

قبل از کاشت هویج، وجین علف های هرز ضروری است. ما همچنین وجین با شعله را قبل از کاشت توصیه می کنیم. 

زمانی که هویج جوانه زد باید دوباره وجین علف های هرز انجام شود. وجین دوم باید زمانی که نهال ها به اندازه 7/5 تا 10 سانتی متر رسیدند انجام شود. وجین سوم باید زمانی که اندازه نهال به 12 تا 15 سانتی متر رسید انجام شود. چهارمین وجین زمانی که اندازه نهال  18 تا 20 سانتی شد انجام می شود. 

توسعه محصول هویج سالم نیاز به رطوبت کافی در طول زمان رشد دارد، خاک نباید بیش از حد خشک و بیش از حد مرطوب شود. 

در آغاز، از کاشت تا سبز شدن لپه، آبیاری با حجم کم باید به طور مرتب انجام شود. به خاطر داشته باشید که اگر خاک خشک شود، نهال به دشواری رشد می کند و ممکن است رشد آن به خطر بیفتد. برای جلوگیری از خشکی خاک و آسیب به جوانه، باید مواظب بود که سطح خاک همیشه مرطوب باشد. 

همزمان با توسعه برگ های هویج، رطوبت کافی در خاک باید حفظ شود اما با حجم کمتر از مرحله قبل. در این مرحله حجم کمتر آب باعث می شود ریشه بلندتر شود. 

در اواخر چرخه رشد، آبیاری باید در دفعات کمتر اما با حجم بیشتر انجام شود. 

تنش خشکی در طول چند هفته اول رشد گیاه هویج می تواند بسیار مضر باشد. این مساله در مورد بسیاری از گیاهان صدق می کند. در خشکی جوانه زنی نیز دچار مشکل می شود. خشکی در زمان رشد ریشه هویج باعث می شود که ریشه های توسعه نیافته به بلوغ برسند. برای انواع کوچک و گرد هویج رطوبت ناکافی خاک باعث می شود که ریشه ها برای دست یابی به رطوبت در قسمت های عمیق خاک، دراز شوند. 

در مقابل رطوبت بیش از حد می تواند تاثیر منفی داشته باشد. آبیاری بیش از حد باعث می شود ریشه های شاخه دار ایجاد شوند. این حالت به ویژه در طول چند هفته اول پس از کاشت اتفاق می افتد. رطوبت بیش از حد با بارندگی های شدید باعث متوقف شدن رشد ریشه هویج می شود. همچنین رطوبت بیش از حد روی برگ ها می تواند منجر به ایجاد بیماری های خاص شود.