گل ستاره ای (cosmos)

گل ستاره ای (Cosmos) گیاهی یکساله است و انواع چندساله آن هم وجود دارند. گل های ستاره ای در بسیاری از باغ های تابستانی دیده می شود که در رنگ ها و ارتفاعات مختلف هستند و ظاهر زیبا و ویژه ای به باغ ها می دهد. کاشت و پرورش گل ستاره ای (cosmos) آسان است و مراقبت از آن هم کار آسانی می باشد. ارتفاع ساقه گل ستاره 30 سانتی متر تا 1 متر می رسد. گل ستاره ای رنگ های مختلفی دارند و به رنگ های قرمز، صورتی، سفید، بنفش و ارغوانی هستند.  برگ های گل ستاره ای نازک و ظریف هستند. گل های ستاره ای برای چمنزارها و یا حاشیه آن ها مناسب هستند. از نزدیک ریشه این گیاه شاخه های متعددی می روید. یک نوع گل ستاره ای وجود دارد که دورگه است و از انواع دیگر گل ستاره ای زودتر گل می دهد و گلدهی آن تا موقع یخبندان ادامه دارد.

 

 

کاشت گل ستاره ای (cosmos)

گل ستاره ای را باید در خاکی کاشت که سنگین نباشد. شرایط گرم و خشک، با خاک فقیر تا متوسط برای رشد گل ستاره ای مناسب است. گل ستاره ای معمولا از دانه رشد می کند.

دانه های گل ستاره ای را فروردین ماه، در زمینی که می خواهید آن ها را بکارید پخش کنید. هنگامی که گل ستاره ای کاشته می شود، خود دانه تولید می کند و گل های ستاره ای زیادی برای سال های آینده به ارمغان می آورد. همچنین می توان دانه های گل ستاره ای را ابتدا نشا نمود و بعد از این که اندازه آن ها به 6 سانتی متر رسید، آن ها را به زمین اصلی منتقل کرد. تا زمان ظهور جوانه باید خاک را مرطوب نگه داشت. دمای مناسب برای رشد گل ستاره ای 24 درجه سانتی گراد است.

مراقبت از گل ستاره ای می تواند شامل برش گل ها برای استفاده در محیط داخلی باشد، زیرا باعث تشویق گیاه به تولید گل می شود.

انواع گل ستاره ای

بیش از 20 نوع از گل ستاره ای وجود دارد که گونه های سالانه و چند ساله هستند. دو نوع سالانه وجود دارد که در ابتدا در ایالات متحده رشد می کرده اند که گل مینای مکزیکی و گل ستاره ای زرد نام دارند. گل ستاره ای زرد تا حدودی کوچکتر از گل مینای مکزیکی است.