چغندر (به انگلیسی Beet)

چغندر یکی از گیاهانی است که قادر به رشد در گلدان است و علاوه بر این که خوراکی است دارای شاخ و برگ جذابی است که می تواند یک گلدان زیبا را برای شما به ارمغان آورد. مراقبت از چغندر که در گلدان کاشته می شود آسان است. 

 قطر ریشه چغندر از 3 تا 7 سانتی متر است و برگ آن تا حدود 30 سانتی متر هم بلند می شود. گونه های زیادی از چغندر وجود دارد شامل گونه های کوچک با شاخ و برگ قرمز، چغندر با ریشه های زرد، سفید، صورتی و قرمز. بهترین چغندر در طعم چغندر لبویی می باشد. 

نام علمی : Beta vulgaris var. vulgaris

نوع گیاه: گیاه دو ساله

نیاز به نور : آفتاب کامل

نیاز به آب: خاک گلدان باید مرطوب نگه داشته شود ولی نباید خیس شود و نباید اجازه دهید خاک خشک شود.

کود دهی: برای این که ریشه چغندر طعم بهتری داشته باشد باید هر دو هفته یک بار به گلدان کود با مقدار کم نیتروژن داده شود. اگر چغندر را برای استفاده از برگ های آن پرورش می دهید باید از کودهای متعادل استفاده کنید. 

آفات و بیماری ها: شته ها، سوسک ها و بسیاری از حشرات می توانند چغندر را تحت تاثیر قرار دهند. بیماری ها شامل لکه برگی و موزاییک چغندر و کپک می باشد.

کاشت چغندر در گلدان

چغندر با دانه کاشته می شود. برای رشد چغندر در بهار باید دانه ها را دو هفته قبل از آخرین سرما کاشت و برای رشد در پاییز باید دانه ها را یک ماه قبل از شروع سرما کاشت. عمق کاشت دانه های چغندر باید 3 سانتی متر باشد. اگر می خواهید در یک گلدان چند دانه بکارید باید فاصله بین آن ها را 25 تا 30 سانتی متر در نظر بگیرید تا ریشه های بهتری به دست آید، اگر پرورش چغندر برای استفاده از برگ های آن است می توان بذرها را در فاصله 10 سانتی متری کاشت. بعد از کاشت بذرها باید به آن ها آب داده شود.

اندازه گلدانی که چغندر در آن کاشته می شود حداقل باید 30 سانتی متر باشد. برای گرفتن نتیجه بهتر باید از گلدان بزرگتر استفاده کرد.

خاکی که چغندر در آن کاشته می شود باید زهکشی خوبی داشته باشد، خاک یکی از موارد ضروری برای رشد مطلوب چغندر است و PH خاک باید 6 تا 7 باشد.

چغندر رشد سریعی دارد و حدودا 55 روز بعد از کاشت آماده برداشت است. برگ های چغندر را زمانی که به اندازه 15 سانتی متر بلند شدند می توان برداشت کرد و زمانی که ریشه به قطر 3 تا 5 سانتی متر رسید قابل برداشت است.