پیت ماس و پرلیت دو عنصر جدا نشدنی و لازم و ملزوم برای کشت گلدانی می‌باشد. کود پیت ماس نوعی از مواد آلی تجزیه شده است که از تالاب‌های اسیدی استخراج می‌شود. پرلیت یک ماده معدنی آتشفشانی است که هنگام گرم شدن ازدیاد می‌یابد. پرلیت برای اهداف باغبانی فروخته می‌شود و دارای تخلل بالایی است و از ویژگی‌ ظاهری آن داشتن دانه‌های سفید کم رنگ و کمی شبیه دانه‌های ذرت است.

مزایای پیت ماس

پیت ماس به علت داشتن ویژگی‌های منحصر به فرد می‌تواند برای گلدان شما یا کشت شما بسیار مناسب باشد. مهمتر از همه، پیت ماس می‌تواند مقادیر زیادی آب را جذب کند. بدون وجود پیت ماس در مخلوط شما، تامین آب مداوم برای ریشه‌ها و نشاها دشوار است. همچنین، ماهیت پیت ماس به گونه‌ای است که ساختار و پایداری فیزیکی خاک شما را بهبود می بخشد. این موضوع بسیار مهم است مخصوصا اگر شما قصد دارید از یک محیط رشد (بجز گلدان) مانند بلوک های سیمانی استفاده کنید. هم‌چنین پیت ماس از رشد علف‌های هرز جلوگیری کرده و میکروارگانیسم های مضر و انواع ذرات نامطلوب در خود را ندارد.

مزایای پرلیت

پرلیت مکمل پیت ماس بوده و حضور آن به علت کمک به زهکشی محیط کشت شما مفید است. محیط کشت باید به گونه‌ای باشد که اجازه دهد آب و هوا در اطراف ریشه‌های گیاهان شما جریان یابد. پرلیت در نسبت مناسب، تخلخل مفید و سبک بودن را به مخلوط خاک و پیت ماس شما اضافه می‌کند بدون اینکه ظرفیت نگهداشتن آب را کاهش دهد و بر خلاف شن و ماسه، که می‌تواند برای اطمینان از تخلخل مورد استفاده قرار گیرد، پرلیت با داشتن حفره‌های کوچک می‌تواند مقدار کمی آب را نگه دارد.

نسبت‌های مناسب و توصیه شده برای مخلوط شدن پرلیت و پیت ماس

برای این موضوع اصلا جای نگرانی وجود ندارد. زیرا می‌توانید برای مخلوط کردن این دو به منابع و نوشته‌های مخصوص در این زمینه نیز مراجعه کرده و از آن‌ها کمک بگیرید (که در ادامه آورده شده‌اند). اما به طور معمول باید بدانید که حجم پرلیت باید حداکثر برابر پیت ماس بوده و در اکثر موارد کمتر باشد. شما نیاز به مقدار زیادی از پیت ماس برای هیدراته نگه داشتن بذرهای خود دارید ، اما نیاز شما به پرلیت فقط به اندازه کافی برای اطمینان از هوادهی و زهکشی مناسب است. اگر خاک شما حاوی سایر مواد تشکیل دهنده‌ای است که باعث تخلیه خوب (مانند ماسه یا ورمیکولیت) می شود، می‌توانید مقدار پرلیت را کاهش دهید.

نویسنده معروفی به نام الیوت کولمن در کتاب "بذرهای جدید آلی" نسبت حجمی سه واحد پیت ماس با دو واحد پرلیت را برای گلدان‌های خاکی پیشنهاد می‌کند. همچنین این نویسنده در کتابی دیگر تحت عنوان "کاشت چهار فصل " از نسبت حجمی سه واحد پیت ماس با یک واحد پرلیت تحت عنوان یک نسبت عمومی یاد می‌کند.

هم چنین متخصصان دانشگاه کورنل نیز نسبت‌هایی برای مخلوط پیت ماس و پرلیت را پیشنهاد داده‌اند. مثلا نسبت حجمی دو واحد پیت ماس با یک واحد پرلیت برای کاشت گل یا یک واحد پیت ماس و یک واحد پرلیت برای سبزیجات خانگی یا خوراکی توصیه می‌شود.