قارچ ها و باکتری ها به کشت توت فرنگی کمک می کنند.

درک روشن و واضح از فعل و انفعالات بین قارچ ها و باکتری هایی که برای گیاهان مفید هستند یک موضوع ضروری برای کشاورزی پایدار می باشد. در یک پروژه تحقیقاتی مشترک برای اگرواکولوژی در دیوژن و دانشگاه دل در پیمونته، فعل و انفعالات بین قارچ ها و باکتری ها بر رشد و کیفیت توت فرنگی مورد مطالعه قرار گرفت.

نفوذ قند و اسید توت فرنگی را خوشمزه تر می کند. عطر و طعم توت فرنگی توسط مقدار اسید و قند موجود در آن مشخص می شود.

زمانی که توت فرنگی رسیده باشد، در هر یک کیلوگرم وزن خشک توت فرنگی، 500 میلی گرم قند وجود دارد. گلوکز، ساکارز و فروکتوز 99 درصد از ترکیب کلی قند توت فرنگی را تشکیل می دهند. سطح قند در توت فرنگی تا حدی به ناقل FaSUt1 نیز بستگی دارد.  با تلقیح کردن گیاهان توت فرنگی با قارچ ها و باکتری های مفید، دانشمندان به این نتیجه رسیده اند که بیان این ناقل افزایش پیدا کرده و میزان قند موجود در توت فرنگی نیز بیشتر می شود، آن ها همچنین توانسته اند میزان بیان ناقل و قند افزایش یافته در توت فرنگی را نیز اندازه گیری کنند.

Rhizophagus irregularis یک قارچ میکوریز است که برای توت فرنگی بسیار مفید می باشد. Glomeromycetes، یک قارچ شناخته شده برای همزیستی با میکروریزا آربسکولار است که همراه با بسیاری از گیاهان زندگی می کند. اثرات آن ها نه تنها در ریشه بلکه در برگ، گل و میوه نیز مشاهده شده است. مبادلات تغذیه ای بین قارچ و گیاه در این همزیستی باعث شده که ویژگی هایی از میوه مانند میزان اسید آمینه، مواد معدنی، آنتی اکسیدان ها، قند، کارتنوئیدها و ترکیبات فرار افزایش پیدا کنند. 

تاثیر ترکیب میکوریزا آربسکولار و PGPR (ریزوباکترهای افزاینده رشد)

در طول یک دوره دو ساله، تلاش های زیادی برای درک تاثیر R. irregularis در زمینه تعاملات طبیعی تغذیه ای در ریزوسپورا بر تولید و کیفیت توت فرنگی انجام شد. ریزوباکترهای افزاینده رشد در شرایط نیمه کنترل مورد آزمایش قرار گرفتند. نتایج اثرات سودمند بر عملکرد و کیفیت میوه به وسیله تلقیح همزمان R. irregularis و Pseudomonas fluorescens Pf4 نشان داده شد.

توزیع قند در میوه ها: مکانیسم ها و نقش مولکولی

برای درک اثر همزیستی از تلقیح قارچ-باکتری بر رشد و توسعه توت فرنگی، دانشمندان تاثیر آن را بر بیان ناقل قند (FaSUTs) در اندام های مختلف گیاه آنالیز کردند. برای این کار، گیاه توت فرنگی را با یا بدون ماده تلقیحی کشت دادند. بین گل دهی و برداشت، تعداد گل و میوه سه بار در هفته ثبت شد. میوه های رسیده وزن شدند و تجزیه و تحلیل بیوشیمیایی نیز انجام شد (میزان قند و PH).

نتایج امیدوار کننده برای تولیدات توت فرنگی با ماده تلقیحی

آمار نشان داد که قارچ تاثیرات مثبتی بر رشد رویشی گیاه توت فرنگی داشته ، در حالی که باکتری بر عملکرد و کیفیت میوه تاثیر داشته است. در حال حاضر تعیین کردن ترکیبات ایده آل در شرایط مختلف کشت (تحت شرایط کنترل شده یا نیمه کنترل شده) برای بهینه سازی عطر و طعم توت فرنگی با حفظ بازده بالا ضروری است. واحد تحقیقات اگرواکولوژی می خواهد این کار را از طریق آزمودن مصرف کننده ها در همکاری با مرکز چشایی، علوم تغذیه ای و مواد غذایی (CSGA) برای افزایش کیفیت محصولات، پی گیری کند.