اطلسی جزء گیاهان علفی با ساقه نیمه چوبی می باشد که گل هایش به شکل قیف است. دو نوع گل اطلسی وجود دارد: یکی به رنگ بنفش و دیگری به رنگ سفید و معطر است. یک نوع اطلسی دورگه هم وجود دارد که دارای اشکال مختلف و رنگ های متفاوتی است. بعضی ها برای کاشت اطلسی از بوته های سال قبل که زمستان را گذرانده اند استفاده می کنند ولی بیشتر آن را مانند گل های یکساله به کار می برند. اگر در کنار بوته های پابلند اطلسی چوب قرار دهند، بوته آن بلند می شود و در بعضی مناطق از 60 سانتی متر هم بیشتر می شود. ولی اگر این بوته ها را روی زمین رها کنند ارتفاع آن از 20 سانتی متر بیشتر نمی شود که توده ی سبز پر از گلی را تشکیل می دهد و بسیار زیباست. از اطلسی به خاطر گل فراوانی که دارد برای تزیین تپه گل ها و حاشیه های صاف یا شیب دار استفاده می کنند. از بعضی انواع دورگه اطلسی می توان برای تهیه گلدان های گل در تزیین سالن ها و پشت پنجره استفاده کرد.

 

 

بذر اطلسی را در ماه اول بهار در سینی نشا که با مخلوط خاک باغچه و خاک برگ و شن پر کرده اند می کارند. در ماه دوم بهار تا اواسط ماه دوم بهار نشای اطلسی را در جای اصلی می کارند.

 

 

برای آن که بوته های اطلسی زودتر گل کند می توان بذرهای اطلسی را در ماه آخر زمستان در گلخانه کاشته و نگهداری کرد و در اوایل بهار آن را روی تپه یا حاشیه بکارند. 

یکی از انواع اطلسی که بسیار قابل توجه است اطلسی پرپر است ولی از آن برای تکثیر نمی توان بذر گرفت. به همین دلیل باید از شاخه های آن بعد از تابستان قلمه بزنند. قلمه اطلسی را اوایل پاییز در مخلوطی از شن و کمی خاک برگ می کارند و زمستان در گلخانه نگهداری می کنند. بهار بعد از آن که قلمه ها ریشه کردند، به آهستگی آن ها را از خاک بیرون آورده و هر کدام را در گلدانی که از مخلوط خاک باغچه و خاک برگ و ماسه پر کرده اند می کارند.

در هنگام آبیاری گل اطلسی، به پایه آن آب بدهید. به طور مساوی به گل اطلسی آب بدهید. یعنی اجازه ندهید که خاک خشک شود و بعد به آن آب دهید. این کار باعث می شود گل اطلسی پژمرده شود. نباید بیش از حد به اطلسی آب داد، زیرا باعث پوسیدگی ریشه می شود.