گل گلایل

گلایل (به انگلیسی gladiolus) گیاهی از تیره زنبقی ها با غده ی گوشتی است . سه نژاد از گلایل وجود دارد که به شرح زیر است:

1 – گلایل Gandavensis  : که از نتیجه تلاقی گلایل psittacinus و گلایل cardinalis پیدا شده است. این نژاد دارای خوشه گل های بسیار زیباست که گل هایش روی خوشه باز می شود، رنگ های گل های آن قرمز، عقیقی، صورتی، بنفش، سفید، کرم است.

 

 

2 – گلایل lemoinei: که از تلاقی دو نوع گلایل Purpureo auratus و گلایل Gandavensis به دست آمده و تفاوتش با دیگر نژادها، بلندی ساقه و نوع غده های آن است. همچنین وجود لکه های ارغوانی یا بنفش تیره روی گلبرگ های زیرین گل می باشد.

 

 

3 – گلایل Nanceianus : که از تلاقی دو نوع Saunpersaii و Lemoinei به دست آمده و گل هایش از نژادهای دیگر در بزرگی و درخشندگی و رنگ زیبا تر است.

 

 

گلایل Colvillei با گل های زرد و گلایل Princeps دو رگه شبیه به گلایل نانسی است و گلایل Childsi رنگ های مختلفی دارد.

گل های گلایل بعد از چیده شدن، دوام زیادی در ظروف آب دارند و از آن ها دسته گل های زیبایی درست می کنند. همچنین برای تزیین حاشیه ها یا تپه گل ها از این گل استفاده می کنند.

کاشت گلایل

تمام انواع این گل را به وسیله غده های کوچکی که از ته غده اصلی به فراوانی بیرون می آید زیاد می کنند. غده گلایل را اوایل فروردین می کارند ولی برای این که مدت طولانی از این گل داشته باشند ممکن است غده ها را تقسیم کرده و هر قسمت را 20 روز بعد از قسمت اولی بکارند. به این ترتیب در نقاطی که هوا مساعد باشد تا اول زمستان می توان از گل های گلایل استفاده کرد.

غده های گلایل را باید به فاصله 25 سانتی متر از هم و به عمق 12 سانتی متر در خاک کاشت. بهترین خاک برای پرورش گلایل خاک های رسی شنی است که زمستان آن را با کود شیمیایی مخلوط کرده باشند. در زمین های خیلی سبک شنی باید پاییز به اندازه کافی گود گاوی مخلوط کرد تا بهار برای کاشت گلایل حاضر باشد و به محض شروع اولین سرما و یخبندان ساقه های هوایی آن را چند سانتی متر از بالای خاک قطع می کنند و روی آن ها را با برگ خشک می پوشانند، در غیر این صورت آن ها را از زمین بیرون آورده و باید چند روز برای خشک شدن رطوبت اضافی آن را در معرض هوا بگذارند بعد آن ها را در انبار یا اتاقی که از سرما و یخبندان محفوظ است و زیاد هم گرم نباشد نگهداری نمود. غده های کوچک چون ممکن است زودتر خراب شوند بهتر است همان موقع که آن ها را از غده اصلی جدا کردند در گلدان یا ظرف بزرگی لا به لای شن بچینند تا از فاسد شدن و خشکیدن آن ها جلوگیری شود.

کاشتن بذر گلایل معمول نیست مگر این که بخواهند نوع تازه ای به دست آورند زیرا بوته های حاصل از بذر زودتر از سه سال گل نمی دهد.